Wojanów

Kościół parafialny p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny

Kościół Najświętszej Marii Panny najprawdopodobniej istniał już w 1281 r., gdy pojawia się w dokumentach wzmianka wymieniająca sołtysa tej wsi. W 1299 r. jej właścicielem był Siegfrid Zedlitz. Pierwsza data związana z budowlą kościelną pochodzi z 1318 r., kiedy wymieniony zostaje proboszcz Henricus. Niestety literatura przedmiotu milczy o historii późniejszej, co zmusza do datowań na podstawie analizy stylistycznej i porównawczej. Kościół zachował do obecnych czasów typowy układ przestrzenny ze zwężonym i niższym, dwuprzęsłowym prezbiterium, szerszą salową nawą i wieżą na osi od zachodu. Po zachowanych najstarszych datujących detalach architektonicznych, takich jak występujące w prezbiterium kolumienki międzyprzęsłowe wraz z dekoracją kapiteli, profile żeber sklepienia, które łączy zwornik, zamurowany maswerk oraz portal dawnej zakrystii i sakramentarium, można w przybliżeniu określić powstanie obecnej budowli na przełom XIII i XIV wieku. Z drugiej połowy XVI wieku pochodzi dobudówka loży kolatorskiej, kaplica na osi oraz wieża. Z tego okresu pochodzą oryginalne maswerki okien kaplicy i dobudówki kolatorskiej. O połowę wieku starsze są późnogotyckie portale. Z roku 1608 pochodzi strop. W XVIII w. do południowej ściany nawy dobudowana zostaje mała kaplica św. Agnieszki. W tym też okresie pozostałe otwory okienne uzyskują swą dzisiejszą formę. W wyglądzie zewnętrznym na uwagę zasługuje 10 kamiennych płyt nagrobnych Schaffgotschów i Zedlitzów z lat 1508 – 1633 ustawionych wzdłuż północnej ściany korpusu i wieży. Drugi zespół epitafiów zachował się wewnątrz kościoła oraz w mauzoleum, ze szczególnie wartościowym epitafium Ulricha Schaffgotscha z 1563 r. Wewnątrz kościół, mimo utraty wspaniałego gotyckiego tryptyku z XV wieku obecnie znajdującego się w Muzeum we Wrocławiu, zachował bogate i zróżnicowane wyposażenie. Na belce łuku tęczowego, oddzielającego prezbiterium od nawy, znajduje się późnogotycka grupa rzeźbiarska Ukrzyżowania z postaciami Matki Boskiej i Jana Ewangelisty z drgiej poł. XV w. Z tego samego okresu pochodzi późnogotycka chrzcielnica o cylindrycznym trzonie, zdobionym motywem gałązki oliwnej. Czasza jest gładka w formie półkuli. Na ścianie północnej prezbiterium znajdują się dwie renesansowe loże kolatorskie z drewnianymi balustradami, dekorowanymi malowanymi herbami. Poniżej empor umieszczono trochę starsze, gotycko-renesansowe stalle z malowanym zapleckiem z herbami. Centralne miejsce w prezbiterium zajmuje pochodzący z ok. 1720 r. barokowy ołtarz przedstawiający w owalnej ramie scenę Wniebowzięcia Marii i Trójcę Świętą. Pomiędzy prezbiterium a nawą znajduje się cenna późno-renesansowa ambona z 1607 r. Uzupełnieniem wystroju nawy są drewniane empory, malowane na płycinach balustrady wizerunki świętych, na zmianę z alegorycznymi emblematami, łączącymi symboliczne treści, które uzupełniają łacińskie sentencje odnoszące się do prawd wiary. Niestety od dłuższego czasu stan zachowania empor kolatorskich, jak i późniejszych z nawy jest bardzo zły. Malowidła łuszczą się i odpadają. Niektóre z nich są już słabo czytelne. W ścianie zamykającej prezbiterium znajduje się małe sakramentarium o formie ostrołukowej wnęki, zamkniętej kratą, ozdobnie nitowaną na skrzyżowaniach prętów.
W kaplicy znajdującej się za prezbiterium, są drewniane renesansowe drzwi prowadzące na emporę, zdobione typowo renesansowym ornamentem groteskowym, malowanym w renesansowej tonacji en grisaille (szare w szarym). W kaplicy południowej zachował się ołtarz św. Agnieszki z poł. XVIII w. W antependium znajduje się reliefowa scena ścięcia św. Agnieszki. W kaplicy północnej stoi nastawa w postaci owalnego obrazu Matki Boskiej z pierwszej poł. XVIII w.

Ze strony: Parafia p.w. Wniebowzięcia NMP w Wojanowie

Na lewej ścianie prezbiterium pomiędzy beleczkami umieszczonych jest dziesięć herbów rodzinnych, pięć ojczystych oraz pięć macierzystych.

Opis w opracowaniu Hansa Lutscha

Grabsteine mit Wappen:

1. Anno dni m° ccccc viij (1508) feria sexta an(te) leta(r)e obyt valid vdalric schof. o(r)ate din p eo.
2. Noch cris(ti ge)bort M cccccxx (1520) iore ist........sancti petri ist gestorbe dy edel volgebo(rene) frav Anna vom Schymbergin hi erbfrav ...... sth bit got vor ... Außerdem vier Wappengrabsteine aus der späteren Zeit des XVI. Jahrhunderts.

Grabsteine mit den Figuren der Verstorbenen in Lebensgröße für:

• Frau Elisabeth Buswoy, Hausfrau Bernhard Gotsch'ens, + 1546.
• 1559 den montag noch elisabeth ist in got ntschlaffen der edle gestreg her her richart (bernhard ?) gotsch vom kinaft auf rurlach deme gott gnedig sein wolle.
• für Bernhard Gotsch den Jüngeren vom Kinast auf Rurlach + 1560.
• Frau von Dirschwitz, Hausfrau Kaspars von Stange auf Stonsdorf + 1567.
• Sophia, geborene Kitlitzin, Hausfrau Herrn Bernhard Schaff-gotsch + 1582.
• den Freiherrn Albrecht Zedlitz auf Boberstein + 1633.

Epitaph:

• Epitaph für Herrn Ulrich Schaf gotsch auf Boberstein + 1563. Bedeutenderer Wandaufbau nach der Weise der Hochrenaissance, die Figur des vor dem Crucifix knieenden Ritters umschließend. Der von Engeln bekrönte und flankierte obere Abschluss zeigt die Auferstehung Christi als Reliefbild. Sandstein.

Płyta nagrobna Bernharda Gotscha, zmarłego w 1560 roku

Płyta nagrobna Bernharda von Gotsch Młodszego, pana na Chojniku, zmarłego w dzień św. Jerzego 1560 roku.

1560 MITWOCH NOCH IORGI IST IN GOT VORSCHIDEN DEN EDLEN UM HALFE HER BERNHARD GOTSCH DER IVNGER VOM KINAST AVF RVRLACH DEM GOT GNEDIG SEI

Płyta nagrobna Jacoba von Zedlitz, zmarłego w 1633 roku

Płyta nagrobna Jacoba Albrechta von Zedlitz z Bobrowa, pana m.in. zmaku Bolków, zmarłego 9 listopada 1633 roku w wieku 68 lat.

Ao 1633 DEN 9. NOV. ENTSCHLAF SELIG DER WOLGEB. HERR H. JACOB ALBRECHT V. ZEDLITZ AVF BOBERSTEIN THREY HERR DER BVRG BOLCKENHAIN ETC . . . . ALTERS 68 JAHR SO MONDEN DEM GOTT GNADE

Epitafium Ulricha Schoff Gotsch, zmarłego w 1563 roku

Epitafium Ulricha Schoff Gotsch z Chojnika, Gryfowa i Bobrowa, zmarłego 16 czerwca 1563 roku.

ANNO 1563 MITWOCH NACH VITI WELCHES WAR DER 16 IVNI IST IN GOT SELIGLICHE ENTSCHLAFFEN DER EDLE GESTRENGE EHRENVESTE VND WOLBENAMPTE HERR VRLICH SCHOFF GOTSCH GENAND VOM KINAST VND GREIFFENSTEIN AVF BOBERSTEIN DES SELEN GOT GNEDIG VND BARMHERTZIG SEI

Płyta nagrobna Ulricha Schof I, zmarłego w 1506 roku

Obramienie płyty nagrobnej stanowi pas napisu minuskułą gotycką. Pośrodku umieszczony herb Schaffgotschów z tarczą, labrami i klejnotem.

Ze strony: Parafia p.w. Wniebowzięcia NMP w Wojanowie

Umlaufender Text:

Oben
Anno dni
Rechts
m° ccccc .viij feria an(te) letar
Unten
obyt valid
Links
vdalric schof o(R)ate din p eo

• Tekst oraz zdjęcie z opracowania Ullricha Junkera: Epitaphien an der kath. Kirche zu Schildau. Bodnegg 2011.

Płyta nagrobna Schaffgotscha (?), zmarłego w 1572 roku

Pośrodku płyty, w owalnym polu zdobionym wieńcem laurowym umieszczony herb Schaffgotschów z klejnotem. Wokół rozmieszczone napisy inskrypcyjne majuskułą gotycką.

Ze strony: Parafia p.w. Wniebowzięcia NMP w Wojanowie

Umlaufender Text:

Oben
ANNO MDLXXII DEN 3 IVLY
ST AUFFM BOBERSTEIN
DEM GOT VND VNS AL LEN
GENEDIGER VND
BARMHERTZIG SEY
SCHWEIS. DAS MEINERIO
VND WIRDT
Rechts
IST IN GOT SELIGLICHEN ENTSCHLAFFEN DER
Unten
DER EHR VND VES......
Links
............ZU RULA........

• Tekst oraz zdjęcie z opracowania Ullricha Junkera: Epitaphien an der kath. Kirche zu Schildau. Bodnegg 2011.

Płyta nagrobna Ulricha Schoff Gotscha, pana na Chojniku i Gryfowie, zmarłego w 1563 roku

Pośrodku płyty nagrobnej, w owalnym polu obramowanym wieńcem laurowym z przewiązkami, umieszczona jest tarcza z herbem Schaffgotschów.

Ze strony: Parafia p.w. Wniebowzięcia NMP w Wojanowie

Umlaufender Text:

Oben
ANNO MDLXIII MIT
SCHOFF GOTSCH
GENANT VON KINAST
VND GREIFFENSTEIN
AVFFEM VS
Rechts
WOCH NACH S. VITI IST IN GOT SELIGLICH ENT
Unten
BOBERSTEIN DEM GOT
VND VNS ALL EN
GENEDIG VND
BARMHERTZIG SEY
HODIE MICHI CHRAS
TIBI
Unten (Rand)
SCHLAFFEN DER EDLE
Links
GESTRENGE NAMHAFFTE HER VLRICH

• Tekst oraz zdjęcie z opracowania Ullricha Junkera: Epitaphien an der kath. Kirche zu Schildau. Bodnegg 2011.

Płyta nagrobna Nicolasa von Schaffgotsch, zmarłego w 1566 roku

Pośrodku owalnego pierścienia wpisanego w prostokątną płycinę epitafium umieszczony jest herb Schaffgotschów z labrami, hełmem i klejnotem. Ponad płyciną napis: DER VON SCHAFFGOTSCH WAPEN. Poniżej prostokątna płycina z napisem okolicznościowym ujęta od dołu ornamentem roślinnym.
U góry napis: ANNO 1566 DEN DONERSTAG VOR NICOLA WELCHES WAR DER 5 DECEMBER IST IN GOTS ELIGLICHEN ENTSCHLAFENT DIE EDLE FILER ENTVGE ENTRE REICHE IVNGFRAV HELENA GEBORNES ... VOM KINAST UND GREIFENSTEIN AUF BOBERSTEIN DER ERSTELLEN GOT GENEDIG.

Ze strony: Parafia p.w. Wniebowzięcia NMP w Wojanowie

Umlaufender Text:

Oben
ANNO 1566 DES ……………. VOR NICOLA
…………… WOLLET
Rechts
WELCHES WAR DER …………… IST IN GOT SELIGLICH ENTSCHLAFFEN DIE EDLE VIELTVGE
Unten
MAIE 9 AM II CAIIFEL KOMET HER ZV MIER ALLE DIE
IR MIHSELIG VND BE LADEN SEIT ICH WIL EVCH
ERQVICKEN
Unten (Rand)
FRAV GEBORN S
Links
CHAFFGOTSCH AUFM KINAST VND GREIFFENSTEIN AVF BOBERSTEIN DERER SELEN GOT GENEDIG

• Tekst oraz zdjęcie z opracowania Ullricha Junkera: Epitaphien an der kath. Kirche zu Schildau. Bodnegg 2011.

Płyta nagrobna Barbary von Schaffgotsch, zmarłej w 1576 roku

U dołu płyty umieszczone tondo zdobione wieńcem laurowym z czterema przewiązkami zbliżonymi w formie do motywu okuciowego. W tondzie - herb Schaffgotschów. Górną część płyty oraz obrzeża zajmują napisy.

Ze strony: Parafia p.w. Wniebowzięcia NMP w Wojanowie

Umlaufender Text:

Oben
IST IN GOT SELIG ENT FRAV BARBARA GEBORNE
GOTSCHIN V BOBERSTEIN DER GOT GNEDIG SEIN WOLDE
3VN ROM 14 WIR LEBEN ODER STERBEN SO SIND WIR DES HERREN
Rechts
SCH[L]AFFEN DIE EDLE EHRENTREICHE :
Links
MDLXXVI DEN MONTAG::NACH :ADVENT

• Tekst oraz zdjęcie z opracowania Ullricha Junkera: Epitaphien an der kath. Kirche zu Schildau. Bodnegg 2011.

Płyta nagrobna Sophii Schaffgotsch, żony Bernharda Schaffgotsch, zmarłej w 1582 roku

Stojąca postać kobieca ujęta frontalnie, z rękami założonymi w pasie, w czepcu i w chuście zakrywającej częściowo brodę. Na suknię z bufiastymi rękawami narzucona jest szuba podbita futrem. Po obu stronach głowy i u stóp po dwa herby. Obramienie płyty stanowi pas napisu.

Ze strony: Parafia p.w. Wniebowzięcia NMP w Wojanowie

Umlaufender Text:

Oben
IM 1582 IARE DEN 7 TAGE DES MONATS
Rechts
.IV IST DIE EDLE WOLLGEBORNE FRAV FRAV SOPHIA GEBORNE KITLITZEN HERR BERNHARD SC
Unten
HOFFGOTSCHE GENAND VOM KINAST
Links
ERLACHSALIGEN EHELICHEN HAVSFRAV IN GO[T] . [SELIG] ENTSCHLAFFEN DER GOT GNEDIG SEI AMENN

• Tekst oraz zdjęcie z opracowania Ullricha Junkera: Epitaphien an der kath. Kirche zu Schildau. Bodnegg 2011.

Płyta nagrobna Bernarda Gotscha, pana na Chojniku, zmarłego w 1559 roku

Całopostaciowe przedstawienie brodatego rycerza, ukazanego frontalnie, w pełnej zbroi i z obnażonym mieczem. Po obu stronach głowy i stóp umieszczone są herby Schaffgotschów i Zedlitzów. Wzdłuż krawędzi inskrypcja minuskułą gotycką.

Ze strony: Parafia p.w. Wniebowzięcia NMP w Wojanowie

Umlaufender Text:

Oben
der edle gestren. her ber
Rechts
nhart gotsch vom kinast auf ruhrlach deme gott
Unten
gnedig sein wolle
Links
1559 den montag noch elisabeth ist in got entschlaffen

• Tekst oraz zdjęcie z opracowania Ullricha Junkera: Epitaphien an der kath. Kirche zu Schildau. Bodnegg 2011.

Płyta nagrobna żony Caspara von Stange auf Stonsdorf, z d. von Dirschwitz, zmarłej w 1567 roku

Postać kobieca ujęta frontalnie ze złożonymi rękami. Ubrana jest w czepiec niewieści i bogato fałdowaną suknię z bufami. Pod brodą związana jest chustą, zasłaniającą usta. Po obu stronach głowy umieszczone są tarcze herbowe. W górnej części płyty data 1567.

Ze strony: Parafia p.w. Wniebowzięcia NMP w Wojanowie

Umlaufender Text:

Oben
ANNORVM 1567 AM TAGE
Rechts
fehlt
Unten
fehlt
Links
... VON DIRSWICZ CASPAR VON STANGE [STON]SDORF EHLICHE HAVSFRAW DER ....GOT GENEDIG

• Tekst oraz zdjęcie z opracowania Ullricha Junkera: Epitaphien an der kath. Kirche zu Schildau. Bodnegg 2011.

Płyta nagrobna Elisabeth von Buswoy, żony Bernarda Gotscha von Kinast, zmarłej w 1546 roku.

Stojąca postać kobieca przedstawiona frontalnie w luźnej chuście na głowie. Ręce założone w pasie. Ubrana jest w prostą, fałdowaną suknię. U stóp umieszczony jest herb. Płyta z każdej strony obramowana szerokim pasem, z umieszczonym na nim napisem.

Ze strony: Parafia p.w. Wniebowzięcia NMP w Wojanowie

Umlaufender Text:

Oben
IM IOR 1546 HART GOTSCHEN DER GOT GNAD
Rechts
DEN II SEPT IST VORSTOR
Unten
DI EDLE IVC
Links
NT FRO ELISEP BVSWIBER

• Tekst oraz zdjęcie z opracowania Ullricha Junkera: Epitaphien an der kath. Kirche zu Schildau. Bodnegg 2011.

Płyta nagrobna Anny von Schumber, zmarłej w 1520 roku.

Obramowanie stanowi pas napisu majuskułą gotycką. Napisy wypełniają także większą część płyty. U dołu umieszczony jest herb.

Ze strony: Parafia p.w. Wniebowzięcia NMP w Wojanowie

Text nicht mehr lesbar.
Nach Hans Lutsch Die Kunstdenkmäler des Reg.-Bezirks Liegnitz

Noch chris(ti ge)bohrt Mcccccxx
iore ist sancti petri ist gestorbe
dy edel volgebo(rene) fraw Anna vom Schvmberin
hi erbfraw sth bit got vor

• Tekst oraz zdjęcie z opracowania Ullricha Junkera: Epitaphien an der kath. Kirche zu Schildau. Bodnegg 2011.

Pałac

Drugim wspaniałym zabytkiem Wojanowa jest pałac, stanowiący perełkę nie tylko architektoniczną ale także turystyczną.
Ale zanim dojdziemy do opisu samego pałacu, proszę zapoznać się z historią samej miejscowości. Posłużyłem się w obu wypadkach wspaniałym opisem Damiana Dąbrowskiego z najbardziej rzetelnej strony o pałacach czyli Pałace Śląska.

Rys historyczny i stan obecny: Początki dziejów miejscowości sięgają II połowy XIII w., a pierwsza źródłowa wzmianka na jej temat pochodzi z 1281 r. W tym czasie majątek należał do Eberharda von Schildau. W 1299 r. właścicielem Wojanowa został Siegfried, przedstawiciel wpływowej rodziny von Zedlitz. Zedlitzowie przybyli na Śląsk w II połowie XIII w. i dzięki nadaniom Piastów legnicko-brzeskich i świdnicko-jaworskich, w krótkim czasie stali się posiadaczami rozległych majątków. Wojanów w rękach Ziedlitzów pozostał co najmniej do czasu wojen husyckich. Później miejscowość była własnością rodu von Runge (1448 r.) i od 1486 r. Schaffgotschów. W połowie XVI w. Wojanów od Schaffgotschów wykupiła jedna z linii Zedlitzów. Część autorów przypuszcza, że wioska w tym czasie była podzielona na kilka majątków i jeden z nich cały czas pozostawał w rękach Zedlitzów. Prawdopodobnie w tym czasie w Wojanowie istniała już jakaś rycerska rezydencja, zastąpiona przez dwór wybudowany w latach 1603-1607 przez Nikolausa von Zedlitz und Nimmersath. W czasie wojny trzydziestoletniej dwór został w 1642 r. spalony przez szwedzkie oddziały. Odbudowę rodowej siedziby przeprowadził Christoph von Zedlitz dopiero w 1667 r. Zedlitzowie byli właścicielami Wojanowa do początku XVIII w., następnie wioska należała do rodów von Carwath i von Frankenberg. W 1754 r. majątek kupił Daniel von Buchs, nobilitowany, bogaty kupiec jeleniogórski. Von Buchs przebudował dwór na barokowy pałac, zachowując istniejący do dziś renesansowy portal. W 1817 r. kolejnym właścicielem posiadłości został podporucznik Karl Sigismund von Rothkirch, pruski tajny radca królewski. W kilka lat później von Rothkirch starał się sprzedać majątek rodzinie Radziwiłłów z Ciszycy, ale transakcja nie doszła do skutku. Dopiero po jego śmierci dobra nabył Karl Albrecht Ike, radca sądowy Prus. W latach 1832-33 przebudował on pałac w stylu neogotyckim, być może konsultując projekt z Karlem Friedrichem Schinklem. Jednocześnie wokół rezydencji założono park krajobrazowy. Pomimo znacznych inwestycji Karl Albrecht Ike nie związał się na dłużej z Wojanowem i w 1839 r. sprzedał posiadłość królowi pruskiemu Fryderykowi Wilhelmowi III, który podarował ją najmłodszej córce Luizie Auguscie (1808-1870). W latach 1839-1840 dokonano kolejnej przebudowy pałacu, przekształcając między innymi jego wnętrza i wznosząc dwie charakterystyczne oranżerie. Pracami budowlanymi kierował architekt Friedrich August Stüller lub jego uczeń Herman Wentzel. Według projektu Josepha Petera Lenné, znakomitego ogrodnika i dyrektora pruskich ogrodów królewskich przeobrażony został również park krajobrazowy. Odnowiony pałac w Wojanowie stał się rezydencją księżniczki Luizy Augusty i jej małżonka księcia Fryderyka, z dynastii niderlandzkiej. Był to zapewne czas największej świetności pałacu, do którego przybywali znamienici goście: Fryderyk Wilhelm III, król pruski; Mikołaj I, car Rosji. W 1889 r. kolejną właścicielką majątku została najmłodsza córka książęcej pary, księżna Luiza zu Wied. Następnie w 1908 r. posiadłość nabył Carl Krieg, porucznik rezerwy regimentu dragonów z Bredow. Był to początek końca świetności pałacu. W 1925 r. dobra w Wojanowie kupił konsul dr Kurt Effenberg z Wrocławia. Prawdopodobnie nie potrafił on utrzymać tak dużej posiadłość i w dwa lata później sprzedał jej część Wilhelmowi Kammerowi, wrocławskiemu wydawcy prasy. Książka adresowa z 1937 r. wymienia ich jako właściciel majątku i sytuacja ta nie zmieniła się do 1945 r. Pałac przetrwał drugą wojnę światową bez zniszczeń, ale po zajęciu miejscowości przez żołnierzy radzieckich jego wyposażenie zostało zniszczone lub zabrane przez Rosjan. To co przetrwało padło ofiarą miejscowych szabrowników. Władza ludowa po znacjonalizowaniu posiadłości przekazała pałac w zarząd Państwowego Gospodarstwa Rolnego, które wykorzystywało go jako budynek administracyjny i mieszkalny. Po upadku PGR-u gospodarująca jego majątkiem Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa w 1995 r. sprzedała zabytek polsko – włoskiej firmie. Nowi właściciele rozpoczęli dobrze zapowiadający się remont, niestety przerwany w 2002 r. pożarem. W jego wyniku zniszczeniu uległy górne kondygnacje budynku. Kiedy wydawało się, że pałacu nic już nie uratuje w 2004 r. pojawił się nowy inwestor. W ciągu zaledwie czterech lat zabytek został wspaniale odrestaurowany z przeznaczeniem na funkcje restauracyjne i hotelarskie. Remont nie skończył się jednak na samym pałacu, odnowiono również otaczające go zabudowania gospodarcze, w których urządzono ośrodek SPA & Wellness. Ośrodek posiada miedzy innymi 18 – metrowy basen, jacuzzi, saunę fińską i turecką oraz siłownię. W pobliżu znajdują się korty tenisowe i boisko do siatkówki. Tereny wokół świetnie nadają się na wycieczki rowerowe (rowery górskie można wypożyczyć w hotelu) i Nordic Walking. Dużą atrakcją zespołu pałacowego jest również pięknie utrzymany, rozległy (14 ha) park krajobrazowy, z licznymi okazami starodrzewu. W parkowym drzewostanie przeważają gatunki liściaste: lipy, dęby, jesiony, buki, olsze, kasztanowce, występują również gatunki iglaste: sosna zwyczajna i wejmutka.

Neogotycki pałac w Wojanowie to budynek murowany z cegły, potynkowany, wzniesiony na planie prostokąta zbliżonego do kwadratu, podpiwniczony, trzykondygnacjowy z mezaninem (niska kondygnacja przeznaczona na pokoje dla służby, dzieci, bądź gościnne) , nakryty wysokim dachem namiotowym z powiekami. Fasada (elewacja północna) czteroosiowa z centralnym sześciokondygnacyjnym ryzalitem mieszczącym klatkę schodową. W przyziemiu ryzalitu główne wejście do budynku ozdobione 2-arkadowym renesansowym portalem z kartuszami herbowymi na fryzie. W narożnikach w miejscu czterech baszt renesansowego dworu, wyższe, cylindryczne wieże, nakryte stożkowymi hełmami. Elewacje budynku boniowane, z detalem neogotyckim: krenelaż wsparty na machikułach, nadokienniki. W części otworów okiennych fasady zachowane renesansowe, kamienne obramowania. Po bokach fasady niskie dobudówki, pierwotnie pełniące funkcję oranżerii. W elewacji tylnej rozległy taras, ze schodami prowadzącymi do parku. Układ wnętrz dwutraktowy z centralnie umieszczoną sienią, nakrytą sklepieniem kolebkowym z lunetami. Za wyjątkiem sklepionych piwnic i sieni w pozostałych pomieszczeniach zastosowano płaskie stropy. W odnowionych wnętrzach szczególną uwagę warto zwrócić na dwukondygnacyjną salę balową z przemalowaną klasycystyczną polichromią i emporą muzyczną.

Tekst ze strony: Pałace Śląska